Быел «Алтын башак» әдәби берләшмәсе юбилеен – 85 еллыгын билгели. Заманында Рәшит Нигъмәти, Баязит Бикбай, Муса Сираҗи, Тимер Арслан, Әсгать Мирзаһитовлар эз салып, Әкрам Даутов, Әмир Дивәев, Халисә Шәмсетдинова-Мөхәмәдиевалар дәвам иткән бу берләшмә бүген дә үз буразнасыннан тайпылмый.
Хәзер берләшмәдә татар-башкорт һәм рус төркемнәре эшли. Барлыгы 70тән артык әгъза исәпләнә. Төрле яшьтәге каләм тибрәтүчеләр “Алтын башак”ка тартыла. Димәк, матур әдәбиятны ихлас яраткан, тел үзенчәлекләрен сакларга тырышкан, язмаларында әйләнә-тирәбездәге гүзәллекне чагылдыручы ифрат нечкә күңелле затлар бихисап әле.
Әдипләребезнең иҗат җимешләре «Туймазы хәбәрләре”, “Кызыл таң”, “Өмет”, “Башкортстан” гәзитләрендә, “Һәнәк” һәм “Тулпар” журналларында басыла.
Берләшмә әгъзалары китапханәләрдә үткәрелгән чараларда, авыл-шәһәр эшчәннәре белән очрашуларда чыгыш ясый. Төрле әдәби бәйгеләрдә катнашып, бүләкле урыннар яулый.
Башкортстан Республикасы Язучылар берлеге әгъзасы.
Җиләк пешкән мәл дә түгел,
Син үстергән сиреньнәр дә
Синең йорттан алган көчнең
...Сиңа, миңа газиз йортта
Җиләк пешкән мәл дә түгел,
Йөрәк тибешләре гел икенче,
Бөтен дөнья сиңа бирелгән.
Балкып торсын иҗат җимешең.
Бер карасаң, бик тә гади ул.
Тыңлый белсәң, ачык сиңа юл.
Сезнең баскан юлларыгызга.
Ак бәхетләр булып әйләнсен.
Туган телемдә дога кылам.
Шигырь яздым сезгә бүләккә.
Төшләремә керә сагындырып,
Балачакның яшел урамнары.
Әби чәчле ап-ак кылганнары.
Сукмак эзләп, карны ера-ера,
Күңел төпкеленнән актарам.
Инде күптән әти-әни булдык
Өзелгәндәй татлы тәлгәштән.
Урамыбыз инде юкка чыккан,
Нигезләрне баскан чүп-үлән.
Төшләремдә никтер еш күрәм.
Йөгереп чыгар төсле каршыга!
Җир өстенә яңа карлар ява,
Ак бөртекләр төшә тузанга.
Төзәтергә бөтен хаталарны
Кайтыр идем җәяү узганга.
Төшәр иде өстән үкенүләр,
Кышкы бураннарга бәйләнеп.Аксын иде булган
Кар суына язын әйләнеп...
Җир өстенә яңа карлар ява,
Ак бөртекләр ята тузанга.
Гафу сорап бөтен хаталарга,
Кайтыр идем җәяү узганга.
Син яшәсәң йөрәк түрендә.
Җырлап яшим туган илемдә.
Көтеп алып булыр син, ярне.
Көтәм чәчәкле яз җиткәнен,
Шатлыгын да, кайгысын да,
Кайгы хәсрәт күп китерсә,
Шул чагында нык булырсың,
Күңел кылларымны тибрәтеп,
Эчтән генә сыза моңнарым.
Ярга бәрелгән сулар кебек
Шигырь булып туа уйларым.
Яннарыңа никтер баралмыйм.
Бәлки, чыгадыр ул йөрәктән.
Сүзләр-көйләр иңә бит күктән.
Бизәк-сурәтләрен ничек кенә
Аек акыл кебек, тотып карап
Эзлим аны эзле табигатьтән,
Акылы-буе җиткән улымнан.
Эзләремне ак чәчәккә күмеп,
Карлар ява Акыл тавыннан.